Βαθιά ανάσα και συνεχίζουμε

(Άλλος ένας χρόνος βάρυνε τις πλάτες μου, σαν παλτό με παραγεμισμένες τσέπες. Καμία γιορτή για εμάς, τους αποτραβηγμένους, κανένας ενθουσιασμός.)

Κλειδωσε την πορτα σου, γιατι ερχονται για μας. Μεινε οσο πιο μακρια μπορεις απο τον κοσμο. Οι φιλοι μου εγιναν πουλια, τους πηρε μακρια καποια νοσταλγια κι αναβιωνουν μαγεμενοι, ερωτες του παρελθοντος. Οσοι εμειναν τρεμοπαιζουν ακομα με τις φτερουγες τους απειραχτες στο πλαι μου. Δεν με αφησαν να εξηγησω. Μου πηραν το δικαιωμα λες και ηξεραν πως δεν ειχα τιποτα να πω.


                                                                                                      Ε.