Παράλυτος

                 Και ξαφνικά, καθώς χάζευα τους ανθρώπους στη στάση του λεωφορείου κι έφτιαχνα ιστορίες γι' αυτούς, στο μυαλό μου γεννήθηκε η εξής σκέψη: Τι κάνω λάθος; Δε  νιώθω τίποτα για κανέναν. Τους αποκαλώ δικούς μου. Τους αγαπώ όλους. Μα πάει καιρός από τότε που ένιωσα ευτυχία που τους γνώρισα. Πάει καιρός και από τότε που ένιωσα φόβο μην τους χάσω. Δε με νοιάζει, δε με απασχολεί πια, παρότι έφτασα αρκετά κοντά σε αυτό. Δε μ’ αρέσει. Θέλω να γελάω και να κλαίω και να θυμώνω και να φωνάζω. Να ζω πιο γρήγορα. Με αναγουλιάζει όλη αυτή η γαλήνη. Προσπάθησα να ψάξω στο κεφάλι μου, μήπως θυμηθώ από πού ξεκίνησε όλο αυτό.
Βρήκα ένα «Είσαι 18μιση χρονών». Και; Είναι η φάση που περνάω; Η φάση της αδιαφορίας; «Είσαι ευχάριστη. Είσαι πολύ ήρεμη.» Δε γουστάρω ρε. Ξεκολλάτε. Δεν είμαι ήρεμη στ’ αλήθεια.

Χρειάζομαι κάτι. Ένα κύμα να με καβαλήσει και να φτάσω αρκετά κοντά στον πνιγμό ώσπου να ξυπνήσω.

Μ.

Μα έχω μάθει να σε θέλω, έχω μάθει να σε θέλω

Το σκέφτηκα και το ξανασκέφτηκα. Τα έβαλα κάτω και τα υπολόγισα. Απογοητεύτηκα, έκλαψα, άρχισα να το σκέφτομαι πάλι και κατέληξα.
Δεν μπορώ να ζήσω μακριά απ'τους ανθρώπους που αγαπώ. Κι αν αυτοί είναι διασκορπισμένοι παντού -ο ένας στη δύση, ο άλλος στην ανατολή- έτσι θα είμαι κι εγώ διασκορπισμένη. Έτσι θα απλωθώ κι εγώ λίγο στο βορρά λίγο στο νότο -να 'μαι παντού-σε κανένα να μη λείψω και δακρύσει, κανείς να μη μου λείπει -όχι άλλο πια- γιατί το συναίσθημα αυτό του κενού στο στήθος κοντεύω να το συνηθίσω και δε μ'αρέσει. Θέλω να το πετάξω από πάνω μου, όπως και την απόσταση.
Γιατί μου λείπεις και γυρνάει ο κόσμος (μας) γύρω απ'το κεφάλι μου (και ζαλίζομαι, ζαλίζομαι, ζαλίζομαι συνέχεια)
Δεν θέλω πια να φάω. Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Θα ξεκινήσω μια μικρή επανάσταση.
Ζητώ πίσω την παλιά μου ζωή. Δεν ζω χωρίς αυτούς που αγαπώ. Δεν ζω χωρίς εσένα.
Θα απλωθώ στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Θα μακρύνω -σα λάστιχο θα γίνω ευλύγιστη- για να 'ρθω όπου είσαι.
Να γίνω αέρας να με αναπνέεις. Να είμαι δίπλα σου και πάλι,όπως τότε. Να σε κοιτάζω και να λέω "είσαι εδώ"
(8/1/13)

Καταλαβαίνεις πόσο λάθος είναι αυτό που ζω, έτσι; Δεν είστε σωστοί. Ούτε εσύ, ούτε αυτός. Εγώ ΔΕΝ κυνηγάω ανθρώπους. ΔΕΝ το κάνω αυτό. Είμαι περήφανη και πουλάω ακριβά την αδιαφορία μου. Έχω μάθει να ελίσσομαι με ευκολία ανάμεσα στην αφρόκρεμα και να τους κάνω να τρέχουν όπου πω πως είμαι. Δεν θα σας αφήσω εσάς να με σακατέψετε. (Γιατί το έχω καταλάβει το κόλπο σας. Έχετε σχέδιο εσείς, αλλά έχω κι εγώ. Μόνο λίγο σπρώξιμο θέλω να το εφαρμόσω. Και τότε θα δείτε. Δεν θα μπορείτε ποτέ να με ξεκάνετε. Θα είμαι μέσα σας.)

Και αυτό πάει και σ'εσένα,ακούς; 
Την επόμενη φορά που θα με κάνεις να σε σκέφτομαι, θα πεθάνεις.

                                                                                                 Ε.

Αναπνοή

Κόλλα τα χείλη σου με μανία στα δικά μου.
Μη σταματήσεις. Ακινητοποίησε με. Μούδιασε τη σκέψη μου.
Κράτα με σφιχτά -κόψε μου την ανάσα-
                                   (Να μην πω αυτό που φοβάσαι. Αυτό που δεν πρέπει.)
(6/6/13)

                                                                                         Ε.

Φύγε όσο δε βλέπω

Δεν μου αρέσει να τη βλέπω να φεύγει. Νοιώθω κάτι μέσα μου να σπάει. Όχι ότι θέλω να ακούγομαι ποιητής, όχι. Ποτέ μου δεν το επιδίωξα. Απλώς, είναι που αισθάνομαι άβολα να γυρίζω το κεφάλι, ενώ περπατά προς την αντίθετη μεριά, σαν να εγκρίνω την απόσταση μεταξύ μας που μεγαλώνει. Γι'αυτό, μόνο στρέφω το κεφάλι μου μακριά απ'τα μάτια της, ψιθυρίζω κάτι τελευταίο, πατάω πετάλι και χαράζω τη δική μου πορεία. (Παγωμένος κοντά της, παγωμένος μακριά)

Έχω μάθει να μισώ να μην την έχω -αφού με τόσο κόπο την απέκτησα- να αγαπάω την ανάσα της στο λαιμό μου και το άγγιγμά της στο μπράτσο μου. Είναι μια μικρή τρέλα στη ζωή μου, μια κοφτή αναπνοή. Με γεμίζει και με σφύζει. Με μαζεύει και με απλώνει σαν κάτι μαλακό κάτω από τη σκιά του  φιλιού της. Αφήνομαι.
Και με πάει μακριά. Με παίρνει στον κόσμο της τον παράξενο και μαγικό.

Και την αγαπάω. Γιατί είναι η καρδιά μου. Ανισόρροπη και αβέβαιη, μα γοητευτική.
Γιατί είναι όμορφη και μικρή. Γιατί χωράει τέλεια στην αγκαλιά μου.
(1/6/13)

                                                                               Ε.